Alle kleuren van de regenboog

Heb je al gezien dat we in de gaten worden gehouden? Om eerlijk te zijn, nee. Ik keek naar de ontberende omstandigheden waarin de mensen hier leven. Maar het is waar. We worden met argusogen bekeken. We zitten in de bus en rijden door de wijk Pato Bonito. De naam betekent Mooi pleintje, maar er is niks moois aan. Deze wijk in het zuidwesten van Bogota wordt gecontroleerd door oud paramilitairen. Lopen in deze wijk is te gevaarlijk voor ons. Op de straat zien we een markt. Kleedjes en wagentjes met diverse handelswaren en eten worden verkocht voor de winkeltjes. Maar er gebeurd veel meer. Dit is de plaats waar drugs wordt gedeald, wapens worden verhandeld en gestolen spullen worden verkocht. In de zijstraten vindt prostitutie plaats.

We rijden langs huizen die door de overheid worden verhuurd. Mensen die drugs gebruikten en in het centrum van Bogota voor overlast zorgden, zijn hier naar toe gebracht. De buitenkant van deze huizenblokken zien er goed uit, maar hoe is het aan de binnenkant? Een grote groep mensen, zonder bezittingen en werk, huisvesten op een plaats zonder begeleiding of hulp is een voedingsbodem voor spanningen en problemen in deze getto. Na de woningen komen we bij de "invasie". Een vuilnisbelt waar mensen in van afval gemaakte huisjes wonen. Ze verdienen veelal hun geld met het verzamelen en sorteren van afval dat ze verkopen voor een schijntje aan ondernemingen die deze materialen verder gebruiken en daar veel geld mee verdienen.

In deze wijk staat het kantoor van de organisatie "De kleine arbeider". We zijn hier twee dagen op bezoek om een beeld te krijgen van het werk dat zij doen. Deze organisatie kiest er bewust voor om in deze wijk te wonen. Zoals ook Jezus in Nazareth, ook een slechte buurt in die tijd, onder de mensen woonde. Het kantoor is kleurrijk evenals de mensen die er werken. Hier wordt gezorgd voor naschoolse opvang van de kinderen in de wijk.

In het kantoor krijgen we allereerst een lezing over de mensen en problemen in deze wijk en het vredesproces. De oprichter van de organisatie is uitermate sceptisch over het vredesproces in Colombia. Zijn mening hierover wordt niet door iedereen in Colombia gedeeld. Maar mij is duidelijk dat als het vredesakkoord in maart 2016 wordt getekend, de situatie in deze wijk nog niet is veranderd. De uitvoering van het akkoord is afhankelijk van de lokale overheden. De mensen hier zijn echter bezig met overleven en niet met het vredesproces. De informatie die ze krijgen over de vredesonderhandelingen is ook gekleurd Hoe kunnen zij een goede keuze maken bij de verkiezingen eind oktober voor de lokale overheid? Hoe troosteloos de situatie in de wijk is, in individuele gevallen zorgt de Kleine Arbeider voor verbetering en is er hoop!

De volgende dag gaan we meer horen over de diverse activiteiten voor de kinderen. We gaan vanmiddag eerst verbinding maken met de kinderen. We gaan kijken bij vier verschillende groepen kinderen. Ik kom binnen in het lokaal waar de jongste groep kinderen actief zijn. Het is er een chaos. Ik krijg direct al een paar vragen naar mijn hoofd geslingerd, maar ik heb geen echt contact. Ik besluit om naar de kinderen toe te gaan zodat ze mij kunnen laten zien wat ze aan het doen zijn. Ze zijn stukjes eierdozen aan het schilderen. Ik ben al dichterbij de kinderen, dat voelt goed. Maar het contact kan beter. Ik zie een kwast liggen en een stukje eierdoos en besluit, net als de kinderen, te gaan schilderen.

Michelangelo komt bij me zitten. Er ontstaat een leuk gesprekje (het Spaans wordt voor mij vertaald naar Engels en vice versa). Mijn antwoorden op zijn vragen worden enthousiast doorverteld aan de leidster van de groep. Dan is de tijd al weer om. Ik loop naar de gang en Michelangelo loopt mee. Hij ziet nog iemand van de organisatie en doet wederom verslag van ons gesprekje. Ik krijg een knuffel van hem. Het is een bijzonder moment! Het contact maken is gelukt. Ik had niet verwacht zo dichtbij te komen, maar er is een keerzijde. Ik realiseer me dat deze jongen aandacht en liefde zoekt die hij thuis niet krijgt....

Een liedje van K3 schiet mij later te binnen:
Ja, we zijn zoveel mooier als we samen zijn.
Hand in Hand!
Oog in Oog!
Alle kleuren van de regenboog.

Als wij nu hand in hand samen gaan staan.
Kinderen onder de zon, één voor één.
Dan is de hemel op aarde voortaan.
Van iedereen, van iedereen.